قهری میدونم وبهت حق می دم
حق می دم که حتی دلت نخواد بهم نگاه بندازی
اما میخوام این نامه رو هم وقتی خواستی بیای بخونیش
دارم ژست الکی میگیرم باورت بشه که خودمم نمیدونم باور کن نمیدونم
سرنوشت دروغه یانه؟؟
دروغ نیست اما مطمئن نیستم که برای همه راست باشه
میدونی دارم قکر میکنم آدمایی رو واسه منظورای خاصی آفریدی ولی بقیه سیاه لشگرن
یه زندگی معمولی وبعد هم پایان!!!
درسته؟!!!؟ حداقلش کاش هدفهارو میدونستیم
چرا اینقدر صبرت زیاده؟ چرا اینقدر از من توقع داری؟
باورت میشه میخوام بیام!!! من متاسفم که اینقدر پست شدم
من معذرت میخوام! اما تو چرا این جوری کردی؟
کاش امشب میومدی دیگه حالم داره ازخودم بهم میخوره روز به روز داره بدتر میشه....
روز به روز دارم عوضی تر میشم..... مگه عاشقم نیستی
دوست دارم بیام پیشت اما اینجوری نه
اینقدر کثیف نه! دوست دارم جوری باشم که روم بشه بهم نگاه کنی
عاشقت شدن سخته!
گاهی وقتا زمینم میزنی که سوزش سر زانوهام قلبمم میسوزونه
من یه آدمم یه آدم معمولی یعنی عقل معمولی یعنی صبر معمولی
من با این عقل معمولی نمیتونم توء حکیم رو درک کنم
بااین صبر معمولی نمیتونم پا به پای توء صابر بیام
من آدمم! یه آدم معمولی....
نمیدونم میای نامه مو بخونی یا نه نمیدونم نامه هامو خوندی یا نه
اما من باز واست می نویسم
داستان کوتاه پل