با نجابتی که آنطرفِ آب جا مانده است
غلت خوردن
میان نعره های نَعَم، نَعَم....
تو حق داشتی به دریا بزنی!
تخت های عربی هرچه که باشند،
از کارتن های ایرانی نرم ترند
و تو آنجا هرشب
به مراتب سنگین به خواب می روی!!
امشب لبهایت را
بر گونه ها جا می گذاری
فردا
عطر موهایت را
بر شانه ها...
دختری که
نتوانست کفش های کهنه اش را عوض کند،
خاکش را عوض کرد و
ذره
ذره
تمام شد....
بهمن88
داستان کوتاه پل